Japan; het land van de rijzende zon
Japan… een land waar eeuwenoude tradities hand in hand gaan met futuristische technologie, waar serene tempels verscholen liggen tussen neonverlichte straten en waar elke maaltijd een kunstwerk lijkt. Van bruisende metropolen tot rustgevende bergdorpjes, van kersenbloesems tot vulkanen, van hypermoderne treinen tot eeuwenoude rituelen — Japan weet telkens weer te verrassen.
Wij maakten er in de zomer van 2025 een onvergetelijke rondreis. Wat ons meteen opviel: hoe toegankelijk het land is, zowel qua infrastructuur als qua gastvrijheid. Alle accommodaties, busjes, shinkansen, metro's etc waren volledig toegankelijk en aangepast. Reizen naar Japan is van alle reizen die we al gedaan hebben, het meest toegankelijke en aangepaste land (muv de USA).
In dit verslag neem ik je mee langs onze route en deel ik praktische tips, bijzondere ervaringen en inspirerende plekken — voor wie zelf droomt van een boeiende én toegankelijke reis door het fascinerende Japan.
Hakone: vulkanen, bergen en kunst
Na onze directe vlucht van Brussel naar Narita en een rustige eerste nacht vlak bij de luchthaven, trokken we richting Hakone, een bergachtig gebied op zo’n anderhalf uur van Tokio, dat bekendstaat om zijn warmwaterbronnen, natuur en uitzicht op Mount Fuji. Een ideale eerste stop om te landen in Japan — letterlijk én figuurlijk.
We verbleven drie nachten in het Hyat Regency hotel in Hakone, en genoten er van de bergen en de natuur. We verbleven in een aangepaste ruime kamer, met apart en ruim toilet en aangepaste douche/bad. .Op onze eerste volledige dag gingen we op pad met een lokale gids - in een aangepaste auto met lift, die ons de mooiste plekken van de regio liet zien.
We begonnen met een ritje in de Hakone Ropeway, een zeer rolstoelvriendelijke kabelbaan die ons hoog boven het vulkanisch actieve gebied Owakudani bracht. Onder ons borrelden zwavelbronnen en dampende kraters. Bovenop de vulkaan proefden we de beroemde zwarte eieren, die in het zwavelrijke water worden gekookt en volgens de legende je leven met zeven jaar verlengen. Of het echt werkt? Ik hoop het wel want ik heb er twee gegeten.
Daarna daalden we af naar het Ashi-meer, waar we inscheepten op een kleurrijke piratenboot voor een tocht over het water. Het uitzicht op de omliggende bergen is echt heel mooi. Normaal gezien is dit de ideale plek om Mount Fuji te spotten, maar dit kan alleen op heel heldere dagen. Helaas waren er teveel wolken...
Vlak bij het Ashi-meer stopten we bij het prachtige Jinja Shrine, een rustgevende plek aan het water, met een indrukwekkende torii-poort die deels in het meer staat. Tot onze verrassing bleek deze tempel rolstoeltoegankelijk dankzij een lift — waardoor ook Lander tot boven aan de tempel kon en mee kon genieten van het uitzicht en de serene sfeer.
De volgende dagen gingen we op eigen houtje op verkenning. Vanuit ons hotel wandelden we naar de Chisuji-watervallen, niet ver op de kaart, maar de weg ernaartoe was pittig met een rolstoel: veel hellingen en oneffenheden. Eenmaal aangekomen bleek het laatste stuk niet toegankelijk met de rolstoel. We gingen dus met z'n allen even snel kijken en maakten een mooie foto voor Lander — zodat hij er toch op zijn manier deel van kon uitmaken.
Onze laatste dag in Hakone brachten we door in het prachtige Hakone Open-Air Museum – een beeldenpark vol moderne kunst, speelse sculpturen en indrukwekkende installaties, allemaal tussen het groen en de bergen. Voor kunstliefhebbers én gezinnen is dit een absolute aanrader. Let wel: het terrein is heuvelachtig, dus bereid je voor op wat duwwerk als je met een rolstoel reist. Neem zeker een paraplu mee voor schaduw en voldoende water tegen de hitte.
Kyoto: tempels, tradities en rode poorten
Na ons verblijf in het rustige Hakone was het tijd voor de volgende etappe van onze reis: Kyoto, de culturele hoofdstad van Japan. We namen daarvoor de iconische Shinkansen, oftewel de hogesnelheidstrein. Wat een ervaring! Niet alleen vanwege de snelheid — je zoeft letterlijk het landschap voorbij aan bijna 300 km/u — maar ook vanwege het comfort en de toegankelijkheid.
De treinen zijn volledig rolstoelvriendelijk: er zijn speciale instapzones, rolstoelplaatsen met extra ruimte en zelfs aangepaste toiletten aan boord. En ook voor ons als gezin was het opvallend hoe ruim en aangenaam alles aanvoelde — geen gedoe met bagage, en veel beenruimte.
We verbleven in het Vischio Hotel Kyoto by Granvia, een modern en stijlvol hotel met — opnieuw — een aangepaste kamer, voorzien van alle nodige comfort voor onze zoon. De ligging, vlak bij het station, was bovendien ideaal als uitvalsbasis.
Op onze eerste dag verkenden we Kyoto samen met een lokale gids, die ons meenam naar enkele van de mooiste en meest betekenisvolle plekken in de stad. Hoewel Kyoto als oudere stad niet overal even rolstoeltoegankelijk is, wisten we dankzij de voorbereiding en hulp van de gids toch veel te ontdekken.
Eén van de absolute hoogtepunten was ons bezoek aan Fushimi Inari Taisha, het beroemde heiligdom met de eindeloze rijen rode torii-poorten. Deze plek is niet alleen fotogeniek, maar ademt ook een unieke, bijna magische sfeer. En goed om te weten: er is een lift voorzien, waardoor je ook met een rolstoel de poorten van dichtbij kunt ervaren.
Na ons bezoek aan het iconische Fushimi Inari Taisha reden we door naar een andere bijzondere plek in Kyoto: Sanjūsangendō, een indrukwekkende houten tempel die minder bekend is bij toeristen, maar absoluut de moeite waard.
Sanjūsangendō betekent letterlijk “hal met 33 tussenruimtes”, en verwijst naar de bijzondere architectuur van het gebouw: een langgerekte hal van ruim 120 meter — de langste houten tempel van Japan. De tempel is omgeven door een mooie, rustige tuin en straalt eenvoud en sereniteit uit.
Binnen wacht echter iets adembenemend mooi: 1001 gouden beelden van Kannon, de boeddhistische godin van genade, opgesteld in perfecte rijen, met elk beeld net iets anders. In het midden staat een gigantisch beeld van de duizendarmige Kannon, geflankeerd door levensgrote standbeelden van hemelse wachters.
Ook hier werden we opnieuw aangenaam verrast: de tempel is grotendeels rolstoeltoegankelijk, wat Lander toeliet om mee naar binnen te gaan en alles van dichtbij te beleven. Let wel: Kyoto is 1 van de warmste steden in Japan, en in de tempels is geen airco. Neem dus een ventilator of een waaier mee. Wij waren steeds voorzien van koudepads (die je gewoon overal kan kopen), een elektrische ventilator en we namen ook steeds een kleine handdoek mee vanuit ons hotel.
Tijdens onze verkenning van Kyoto bracht onze gids ons ook naar Motoyoshichō, een van de kleinere en minder toeristische geishawijken van de stad. Smalle steegjes, houten machiya-huizen en lantaarns aan de gevels gaven ons het gevoel een stap terug in de tijd te zetten. Hier hangt nog die typische, ingetogen sfeer van het oude Kyoto.
Hoewel er nog enkele geisha’s en maiko’s (leerlingen) actief zijn in dit district, zijn ze zelden te zien in het openbaar. De kans om hen in traditionele kimono voorbij te zien flitsen is klein — tenzij je een reservering hebt in een exclusief theehuis waar ze optreden. Toch was het bijzonder om door deze wijk te wandelen en stil te staan bij de rijke tradities die hier tot op vandaag voortleven, zij het achter gesloten deuren.
Ook brachten we een bezoek aan de Camellia Tea Garden, een charmant theehuisje verscholen tussen het groen. Hier kregen we een korte introductie in de eeuwenoude Japanse theeceremonie en leerden we zelf matcha klaarmaken — van het voorzichtig opscheppen van de groene thee tot het ritmisch kloppen met de bamboe whisk.
Vlakbij ligt de beroemde Ryōan-ji Tempel, vooral bekend om zijn minimalistische zen-steentuin met vijftien stenen in een zee van zorgvuldig geharkte kiezelstenen. De serene sfeer van de tuin maakt dat je er uren zou kunnen zitten kijken. Helaas is de tempel niet echt rolstoelvriendelijk: er zijn trappen en smalle paden waardoor het lastig is om met een rolstoel overal bij te komen. We zijn dan ook niet ver geraakt...
En uiteraard kon een bezoek aan de Pokemon store en het Manga museum niet ontbreken voor de kids... Ook zijn we naar het Kyoto Samurai Ninja Museum geweest, echt een leuke interactieve ervaring waar je meer te weten komt over de geschiedenis van Ninja en Samurai.
Nara en Arashiyama: tempels, herten en bamboe
Vanuit Kyoto maakten we een daguitstap naar twee iconische plekken in de regio: Nara, de oude hoofdstad van Japan, en Arashiyama, bekend om zijn prachtige bamboebos.
Onze eerste stop was Nara, bekend om de vrij rondlopende sika-herten die door de stad en het park wandelen. De kinderen vonden het geweldig om de nieuwsgierige herten te aaien en van dichtbij te zien. We bezochten de Tōdai-ji-tempel, een van de grootste houten gebouwen ter wereld, waarin een gigantisch bronzen Boeddhabeeld (Daibutsu) staat. De tempel is deels rolstoeltoegankelijk: de grote hal en een deel van het terrein zijn bereikbaar, al zijn sommige zijpaden wat hobbelig of met trappen. Voor Lander konden we gelukkig met een combinatie van rolstoel en wat hulp alles beleven.
In de namiddag trokken we naar Arashiyama, aan de rand van Kyoto, waar we de Tenryū-ji-tempel bezochten. Deze tempel staat op de UNESCO Werelderfgoedlijst en heeft een prachtige zen-tuin met vijver, die perfect in harmonie is met het omliggende landschap. De tuinen zijn goed rolstoeltoegankelijk, waardoor Lander volop kon meegenieten van het uitzicht. Van hieruit wandelden we door het beroemde Arashiyama Bamboo Forest: een sprookjesachtig pad tussen metershoge bamboestammen. Let wel: sommige stukken zijn hellend en smal, dus het is met een rolstoel wat duwen, maar absoluut de moeite waard.
Deze dag was een perfecte combinatie van natuur, cultuur en plezier voor de kinderen, met zowel rustige tuinen als speelse herten en indrukwekkende tempels. Een uitstap die we iedereen aanraden!
Hiroshima & Miyajima: een dag vol contrasten
Na onze dagen in Kyoto reisden we met de shinkansen naar Hiroshima, waar een gids ons meenam op een dag vol indrukken en emoties. We verblven in het Sheraton Grand Hotel, alweer in een volledig en optimaal aangepaste kamer.
We begonnen de dag op het idyllische Miyajima-eiland, beroemd om zijn drijvende torii-poort van de Itsukushima-schrijn. Zodra we van de boot stapten, voelden we de rustige en ontspannen sfeer van dit eiland. Tussen de groene heuvels, de charmante straatjes en de nieuwsgierige hertjes die rondlopen, genoten we van een dagje weg van de drukte van de stad. De verse oesters die we hier aten waren ronduit fantastisch!
’s Middags keerden we terug naar Hiroshima, waar een totaal andere sfeer hing. In het Peace Memorial Park en bij de A-Bomb Dome werden we geconfronteerd met de geschiedenis en de verwoestende impact van de atoombom in 1945. Het Peace Memorial Museum maakte diepe indruk; we waren er allemaal even stil van.
Hiroshima en Miyajima op één dag is een reis vol contrasten: van serene schoonheid tot een aangrijpend stukje wereldgeschiedenis, dat je nog lang bijblijft.
Osaka: modern en wereldexpo
Na Hiroshima trokken we naar Osaka, een stad die bruist van energie en waar oud en nieuw naadloos samenkomen. We verbleven in Hotel Vischio Osaka by Granvia. Op eigen houtje ontdekten we het Umeda-district, met zijn imposante wolkenkrabbers, winkelcentra en uitkijkpunten over de stad. We gingen naar een kattencafé, waar we tussen de pluizige bewoners even konden ontspannen, typisch Japans. Ook een wandeling door Sonezaki Ohatsutenjin-dori, een levendige straat vol winkeltjes, eettentjes en kleurrijke borden, mocht niet ontbreken.
We bezochten het Osaka Castle, omringd door groene parken en brede grachten. We hebben een poging ondernomen om echt bovenaan het kasteel te geraken met de rolstoel, maar de helling daar is zo steil dat het eigenlijk - zeker in de hitte daar - niet te doen was. Daarna namen we de Aqualiner, een boot die Osaka vanuit een heel ander perspectief laat zien. Varen over de rivier tussen de hoge gebouwen en bruggen door gaf een unieke blik op deze veelzijdige stad. De boot is totaal niet rolstoeltoegankelijk, dus we moesten Lander dragen op de boot. Geen aanrader als het echt niet meer lukt om uit de rolstoel te komen.
Eén van de hoogtepunten was een gegidste foodtour door Shinsaibashisuji, een bruisende wijk vol lichtreclames, eettentjes en smalle steegjes. We proefden er allerlei lokale specialiteiten en genoten van de levendige sfeer. Shinsaibashisuji is echt een must-see als je Osaka bezoekt, zeker voor foodies! Probeer zeker de crêpes!
Daarnaast hadden we het geluk dat tijdens onze reis de Wereldexpo plaatsvond in Osaka. Dankzij de prio-rij voor rolstoelen konden we zonder al te lange wachttijden veel paviljoens bezoeken. Dit maakte het avontuur haalbaar, ondanks de grote drukte en de hitte. Zonder die prioriteit was een bezoek voor ons waarschijnlijk te zwaar geweest, maar nu konden we op een ontspannen manier de wereld rondreizen in één dag.
Kanazawa: rust, traditie en Japanse charme
Na het bruisende Osaka trokken we naar Kanazawa, een stad die meteen aanvoelde als een rustige oase. Kleiner en minder toeristisch, maar boordevol cultuur en historie. Het fijne aan Kanazawa is dat je de meeste bezienswaardigheden gewoon te voet kunt bereiken, waardoor we het op ons eigen tempo konden ontdekken.
We begonnen in de Kenrokuen-tuin, een van de mooiste landschapstuinen van Japan, waar vijvers, bruggetjes en zorgvuldig gesnoeide bomen een schilderachtig decor vormden. Vlak ernaast ligt het imposante Kanazawa Castle, dat je een inkijkje geeft in het samurai-verleden van de stad.
Daarna dwaalden we door het sfeervolle Higashi Chaya-district, met zijn traditionele theehuisjes en houten gevels, en het Nagamachi Samurai-district, waar je even terug in de tijd lijkt te stappen. Op de Omicho Market proefden we lokale lekkernijen en verse vis – een aanrader voor wie de culinaire kant van Kanazawa wil ontdekken.
Ons verblijf in het Sainoniwa Hotel maakte de ervaring compleet: een prachtig, comfortabel hotel (met een enorm goed aangepaste kamer) dat perfect aansloot bij de rustige sfeer van de stad. Kanazawa voelde als de ideale afwisseling na de drukke steden – authentiek, overzichtelijk en heerlijk ontspannend.
Tokyo: metropool met duizend gezichten
Onze reis eindigde in Tokyo, een stad die bruist van energie en contrasten. Met ruim 14 miljoen inwoners in de stad zelf en meer dan 37 miljoen in de metropoolregio is Tokyo de grootste stad ter wereld. Toch is de stad verrassend overzichtelijk en toegankelijk, ook voor reizigers met een rolstoel. De meeste metrostations hebben liften, trottoirs zijn breed en bij grote bezienswaardigheden zijn vaak hellingbanen en aangepaste voorzieningen aanwezig.
We begonnen ons bezoek bij het Keizerlijk Paleis, een groene oase midden in de stad. De tuinen met vijvers gaven een aangename rust zo midden in de miljoenenstad.
Daarna trokken we naar de Sensoji-tempel, een van Tokyo’s bekendste en oudste tempels, gelegen in Asakusa. De kleurrijke Kaminarimon-poort en de levendige winkelstraat Nakamise-dori vol kraampjes gaven ons meteen het gevoel dat we in een traditioneel stukje Japan wandelden.
Het moderne gezicht van Tokyo ontdekten we in Shibuya, beroemd om de iconische Shibuya Crossing, waar duizenden mensen tegelijk oversteken – een fascinerend schouwspel. Ook de omliggende straten vol winkels, cafés en neonlichten zijn een belevenis op zich. Takeshita Street in Harajuku liet ons dan weer een totaal andere kant van de stad zien: hip, kleurrijk en speels, ook wel es de tienerstraat genoemd.
Een bezochten de Meiji-jingu tempel, verscholen in een prachtig bos in het hart van Tokyo. De rustige paden en indrukwekkende torii-poorten zorgden voor een zenmoment in de drukke stad.
We genoten ook van een panoramisch uitzicht over de wereldstad vanuit de Tokyo Skytree, de hoogste toren van Japan. Het observatiedek is volledig rolstoeltoegankelijk, en op een heldere dag kun je zelfs de iconische Mount Fuji in de verte zien.
Tot slot bezochten we het Ginza-district, Tokyo’s luxe-wijk met elegante boetieks, kunstgalerijen en verfijnde
restaurants. Het contrast tussen deze stijlvolle rust en het levendige Shibuya maakt Tokyo zo uniek.
We verbleven in het Royal Park Hotel Iconic Tokyo Shidome.
Nikko: tempels, natuur en geschiedenis
Vanuit Tokyo maakten we een daguitstap naar Nikko, een stadje dat bekendstaat om zijn rijke geschiedenis en schitterende natuur. Het Nikko National Park staat op de UNESCO Werelderfgoedlijst en is beroemd om zijn heilige tempels en schrijnen, omringd door bossen en bergen.
Onze eerste stop was de Shinkyo-brug, ook wel de Sacred Bridge genoemd, die met haar felrode kleur prachtig afsteekt tegen de groene omgeving. Deze iconische brug is een van de meest gefotografeerde plekken van Nikko en gelukkig ook gemakkelijk bereikbaar met een rolstoel, al kun je de brug zelf alleen op afstand bewonderen.
Daarna bezochten we de Nikko-Zan Rinnoji-tempel, een indrukwekkend complex met een serene sfeer en een rijke boeddhistische geschiedenis. De tempel is deels rolstoeltoegankelijk, zodat ook Lander van de schoonheid kon meegenieten.
We probeerden ook de Futarasan-jinja-tempel te bezoeken, maar dit bleek helaas totaal niet rolstoelvriendelijk vanwege de vele trappen en oneffen paden. Hierdoor moesten we het bij een korte blik van buitenaf houden.
Ondanks deze beperkingen was Nikko absoluut de moeite waard. De combinatie van eeuwenoude tempels, prachtige natuur en het gevoel van rust maakt het een perfecte ontsnapping aan de drukte van Tokyo. We merkten wel dat voor rolstoelgebruikers enige planning nodig, omdat niet alle heiligdommen goed toegankelijk zijn.
